Biblioteka Publiczna

Szmuglerzy

Autor: Grynberg, Henryk

Notka biograficzna

Od współautora: Jan Kostański spisał swoje wspomnienia wspólnie ze swoją żoną Nechą pod koniec jej życia, po czym zatrudnił redaktora i tłumacza i wydał je w Australii w 1998 roku pod tytułem "Janek: A Gentile in the Warsaw Ghetto". W rok później wręczył mi tę książkę podczas mojego występu autorskiego w Melbourne. Znalazłem w niej coś, czego daremnie dotychczas szukałem w

nieżydowskich wspomnieniach: całkowite utożsamienie się z losem prześladowanych i mordowanych Żydów.Była to jednak luźna narracja z licznymi powtórzeniami, nawrotami a nade wszystko lukami, bez powiązań chronologicznych ani przyczynowo-skutkowych. Narrator wspominał wydarzenia i epizody, często nie pamiętając, co, gdzie, kiedy się wydarzyło, ani dlaczego. Odbyliśmy ze trzydzieści godzinnych rozmów telefonicznych na linii Ameryka-Australia, ażeby te okoliczności i okoliczniki odtworzyć. Przesłuchałem również taśmy, które Jan Kostański nagrał dla Visual History Foundation Stevena Spielberga i dla Muzeum Holokaustu w Melbourne. Pomogły mi one bardzo w uzupełnianiu i korygowaniu obrazu. Jednym z moich przewodników po okupacyjnej Warszawie była bezcenna książka Władysława Bartoszewskiego "1859 dni Warszawy". Jestem wdzięczny również magister Sylwii Szymańskiej z Uniwersytetu Warszawskiego za konsultacje.Podobnie jak w mojej poprzedniej opowieści wspomnieniowej pod tytułem "Memorbuch", narrator i główny protagonista jest tu modelem, a ja malarzem. Występujemy jako współautorzy, ponieważ tym razem młem szczęście z moim narratorem rozmawiać i od niego uzyskałem większość materiału, tym niemniej ja jako wykonawca ponoszę odpowiedzialność za jakość opowieści i jej wymowę. Opisane tu życie Jana Kostańskiego i jego mieszanej, warszawskiej rodziny jest dla mnie przede wszystkim przykładem, jak Polacy i Żydzi mogą ze sobą żyć i jakie to jest proste, kiedy ludzie kierują się zwyczajnymi ludzkimi uczuciami. Henryk Grynberg. Powyższy opis autorski pochodzi ze stron 5 i 7 książki. Starałem się odtworzyć wydarzenia sprzed wieku pół wieku, które tkwią w mojej pamięci, jakby to było dziś. Opowiadałem o nich moim dzieciom i przyjaciołom i to oni mnie nakłonili, żebym spróbował utrwalić je na piśmie w imieniu pomordowanych w getcie, komorach gazowych i katowniach Gestapo, którzy są mi bardzo bliscy, ponieważ sam się nieraz znajdowałem w ich sytuacji, o krok od ich losu. Chcę również zostawić tę opowieść potomnym jako ostrzeżenie przed antysemityzmem. Jeżeli będzie ją czytał antysemita, to niech wie, że zawsze byłem i jestem Polakiem i chrześcijaninem. Jestem jednak także wrogiem dyktatury i rasizmu i dlatego udałem się wraz z żoną i dziećmi na emigrację. Tęsknię do Warszawy i Starego Miasta, gdzie się urodziłem i wychowałem, i nigdy nie przestałem kochać mojego rodzinnego kraju. Zanim wyjechałem Józef Ziemian, autor książki "Papierosiarze z placu Trzech Krzyży", zaprowadził mnie do Żydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie profesor Ber Mark wypytywał mnie o przeżycia okupacyjne. Ja jemu też zadałem pytanie: "Dlaczego tak mało się pisze o tym, co naprawdę się działo?" "To kwestia polityczna - powiedział. - Nadejdzie czas, że historia wszystko opowie". Mam nadzieję, że ten czas nadszedł. Jan Kostański [wstęp do książki ze strony 9].

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Grynberg, Henryk

Henryk Grynberg ur. 4 lipca 1936 w Warszawie – polski prozaik, poeta, dramaturg, eseista. W swym pisarstwie podejmuje głównie tematykę Holocaustu i losu polskich Żydów.W okresie okupacji niemieckiej, ze względu na żydowskie pochodzenie, w latach 1942–1944 ukrywał się w Radoszynie i okolicach oraz – na tzw. aryjskich papierach – w Warszawie. Z całej licznej rodziny Holocaust przeżyli – dzięki pomocy Polaków – tylko on i jego matka. Ojca Grynberga – Abrama – zabił polski chłop, któremu ten oddał na prz wanie dwie krowy. Dwuletniego brata, wydanego przez polskich sąsiadów, [>>] zabili Niemcy na terenie pobliskiego Jadowa. Szkołę średnią, Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki, skończył w �?odzi. W latach 1954–1958 studiował na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1 kwietnia 1959 do 31 grudnia 1967 pracował w warszawskim Teatrze Żydowskim. W 1967 wraz z zespołem teatru wyjechał na występy do USA i pozostał na emigracji. Studiował literaturę rosyjską na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles; pracował w U.S. Information Agency i w rozgłośni Głos Ameryki w Waszyngtonie; współpracował z emigracyjnymi pismami literackimi. Debiutował opowiadaniem Ekipa „Antygona” „Współczesność” 1959, nr 22. Jego pierwszą książką był zbiór opowiadań pod tym samym tytułem 1963.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: