Kocham bardzo
Autor: Sarajlić, Izet
O starym dobrym małżeństwie, pełnym zrozumienia i miłości, pisze prozą poeta Izet Sarajlić.O tym, jak się zrodziło, dojrzewało, kwitło, doświadczyło duchoty i strachu oblężonego miasta. Wreszcie, kiedy już snajperzy przestali strzelać, zostało przerwane niespodziewaną i cichą śmiercią ukochanej: żona poety, zwana Mikicą, zmarła w domu, w lutym 1998 roku. "O ósmej
pościeliłem łóżka. Od jutra będę ścielił tylko jedno."On - muzułmanin, ona - katoliczka. Po matce Austriaczka, po ojcu Dalmatynka, z wyboru Bośniaczka. Cała była multietniczna, jak ich "najpiękniejsze miasto". Tam, w wieloetnicznym Sarajewie, gdzie dobre sąsiedztwo zostało zbrukane wizjami obłąkanych polityków, a ulice zalane krwią niewinnych ofiar. Różnie wtedy, jak to w czasie wojny bywa, zachowywali się sąsiedzi i przyjaciele Sarajliciów. I pisarze, których Sarajlićiowie lubili czytać. O wszystkich poeta pisze z ujmującą łagodnością. Smutno pisze. "Teraz nawet moja radość jest smutna. Jest coraz smutniejsza." Mimo to te piękne i nostalgiczne opowiadania przynoszą wiarę w mądrość i dobroć ludzi. I w dobre sąsiedztwo. Tak trudne w Bośni. "Mikica uśmiecha się. W tych zapiskach jest to możliwe."
Zobacz pełny opis| Odpowiedzialność: | Izet Sarajlić ; Przekł. Danuta Cirlić-Straszyńska. | ||||
| Seria: | Meridian | ||||
| Hasła: | Sarajlić, Izet - pamiętniki Opowiadanie bośniackie - 20 w. | ||||
| Adres wydawniczy: | Sejny : Fundacja Pogranicze, 2000. | ||||
| Opis fizyczny: | 161, [3] s. : portr. ; 21 cm. | Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki | Dodaj recenzje, komentarz | |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)