Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp nr 104
ul. Ludowa 4
tel. 22 840 29 01
Sygnatura: 821(091)
Numer inw.: 23557
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
schowekzamów
CzN nr IV
ul Wiktorska 10
tel. 22 845 00 88
Sygnatura: D-1073
Numer inw.: 1073
Dostępność: tylko na miejscu
schowek
Inne wydania tej pozycji w zbiorach biblioteki:
Notka biograficzna:
Zaworska, Helena
Helena Zaworska, historyk literatury, znakomity krytyk literacki, zmarła 29 sierpnia 2014 r. Od 1985 r. była członkiem Sekcji F – Autorów Dzieł Literackich naszego Stowarzyszenia.
Urodzona w 1930 r. w Gucinie, swój debiutancki tekst zamieściła w 1951 r. w tygodniku „Wieś”. Już rok później rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Literackich PAN, wiążąc się ze środowiskiem naukowym na ponad ćwierćwiecze. W latach 1963-1964 przebywała we Francji na stypendium. Jej pierwszą książkę krytyczną – O twórczości Igora Newerlego – opublikował w 1955 r. PIW. Po odejściu [>>] z IBL Helena Zaworska nawiązała ściślejszą współpracę z czasopismami kulturalnymi, m.in. prowadząc dział krytyki w „Twórczości”. Swoje cykle recenzenckie zamieszczała również w innych miesięcznikach np. w „Odrze” – pod tytułem „Dojść do słowa”.
W swym dorobku miała wiele szkiców i rozpraw literackich zebranych w licznych tomach m.in. „Medaliony” Zofii Nałkowskiej 1961, O nową sztukę. Polskie programy artystyczne 1917-1922 1963, Antologia polskiego futuryzmu i nowej sztuki 1978, Sztuka podróżowania. Poetyckie mity w twórczości Jarosława Iwaszkiewicza, Juliana Przybosia i Tadeusza Różewicza 1980. Przyjaźniła się z ks. Janem Twardowskim, któremu poświęciła trzy książki, w tym bardzo popularną długą rozmowę Jestem bo jesteś 1999. Rozmowy, spotkania z ludźmi i dyskusje z nimi były jej pasją. Stawiała wnikliwe pytania, prosiła o szczerość, analizowała bez złośliwości. Świadectwem tego są tomy takie jak Spotkania 1973, Rozmowy z Marią Kuncewiczową 1983, Nam idzie o życie. Dzienne rodaków rozmowy 1991, Szczerość aż do bólu. O dziennikach i listach 1998, Dobrze, że żyłem. Rozmowy z pisarzami 2002.
Jej recenzje i omówienia pisane były piękną polszczyzną, jasnym klarownym stylem, zrozumiałym dla każdego. Wykładała swoje racje przekonująco, nader rzadko się myląc tak było w przypadku Doroty Masłowskiej. Lektura jej tekstów pokazuje twórcę rzetelnego, dbającego o czytelnika.
Źródło: zaiks.org.pl
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
