Notka biograficzna:
Janicki, Jerzy
Jerzy Kazimierz Janicki ur. 10 sierpnia 1928 w Czortkowie, zm. 15 kwietnia 2007 w Warszawie – polski pisarz, dramaturg, dziennikarz, scenarzysta radiowy i filmowy, związany ze Lwowem i Bieszczadami. Za jego debiut literacki uznawany jest reportaż pt. Nylon zamieszczony na łamach tygodnika „Świat” w 1953.
Był autorem wielu tomów opowiadań, m.in. Kłaniaj się drzewom, Nieludzki doktor, Biografia w walizce. Jego sfilmowane opowiadania bieszczadzkie – takie jak Wolna sobota, Hasło, Kino objazdowe, Niespotykanie spokojny człowiek – mają swój udział w mitologizacji Bieszczadów, [>>] gdzie chętnie odpoczywał od aktywnego życia. W Zatwarnicy Janicki organizował coroczne przeglądy filmów o Bieszczadach z udziałem najwybitniejszych polskich aktorów i reżyserów.
Po książce eseistycznej Ni ma jak Lwów 1991, stanowiącej swoistą literacką, poetycką monografię Lwowa, nawiązującej do przedwojennej książki Stanisława Wasylewskiego Lwów z cyklu „Cuda Polski”, Jerzy Janicki wydał w połowie lat 90. pierwszą swoją lwowską trylogię Cały Lwów na mój głów 1993, Towarzystwo weteranów... znam tych panów 1994, A do Lwowa daleko aż strach 1995. W tych trzech ilustrowanych książkach mieszają się konwencje: gawędy, reportażu, felietonu, zapisu faktu biograficznego, antologii, anegdoty i dowcipu, powiedzonek oraz notek encyklopedycznych.
W XXI w. Janicki wydał w oficynie Iskry Czkawkę 2001 – pierwszy tom swojej lwowskiej sagi. Jeden z krytyków Andrzej Ziemilski na łamach „Rzeczpospolitej” 7 lutego 2001 nazwał ją poematem romantyczno-dygresyjnym. Następnie ukazały się kolejne pozycje z tego cyklu: Kluczyk Yale 2002 i Krakidały 2004.
Źródło: wikipedia.org
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
