Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 35
ul. Narbutta 47
tel. 22 849 63 56
Sygnatura: Archiwum: 821-3 Lit. polska
Numer inw.: 45979
Dostępność: można wypożyczyć na 30 dni
schowekzamów
WKK Dla Instytucji
ul. Odyńca 71A
tel. 22 121 12 06
Sygnatura: 821-3 Lit. polska
Numer inw.: 46354
Dostępność: wypożyczana dla instytucji na 360 dni
schowek0
Notka biograficzna:
Żurek, Jerzy
Jerzy Żurek ur. 6 czerwca 1946 w Grodźcu – prozaik, dramaturg, znawca rynku sztuki. Debiutował w roku 1970 powieścią Kurz, mając 24 lata. Potem opublikował zbiór opowiadań Pościg 1976, wydany po wieloletnich sporach z cenzurą, która o nie akceptowała obyczajowego i politycznego bunt młodych bohaterów tych tekstów przeciw szarości i obłudzie życia w PRL-u. Najbardziej znaną powieścią Jerzego Żurka jest Casanova 1992, apokryficzna opowieść o polskich perypetiach słynnego weneckiego artysty i uwodziciela. Podobnie historyczne wątki zawiera Biała Góra 2002. Pierwowzorem [>>] jej bohatera jest pierwszy polski romantyczny poeta Antoni Malczewski, którego krótkie, 26-letnie życie, pełne było niezwykłych, również miłosnych - dramatów. Obie te książki zostały wyróżnione nagrodami Warszawskiej Premiery Literackiej. Współczesnych spraw dotyczą powieści Job 2000 i Sonia 2005, próbujące mierzyć się z uwarunkowaniami losu polskiego inteligenta. Najbardziej znane sztuki teatralne autora to: Sto rąk, sto sztyletów 1978, utwór w metaforyczny sposób odwołujący się do pierwszej nocy Powstania listopadowego. Dramat ten – wedle Antologii Dramatu Polskiego – „był wielkim sukcesem. W fabule sztuki widziano parabolę wydarzeń Marca 68 i doceniono jej zakamuflowaną polityczno-patriotyczną wymowę. Podobnie przyjęto następną sztukę Po Hamlecie 1981”. Obie były wystawiane w wielu teatrach w Polsce m.in. Teatr im. Słowackiego w Krakowie, teatry Ateneum i Polski w Warszawie, Teatr Wybrzeże w Gdańsku „jednakże sytuacja, jaką władze po ogłoszeniu stanu wojennego stworzyły dla teatru i kultury w ogóle, uniemożliwiła autorowi normalną współpracę z teatrami i właściwą recepcję jego dalszych utworów.”
Źródło: wikipedia.org
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
