Biblioteka Publiczna

Niedole cnoty

Autor: Sade, Donatien Alphonse Francois

Notka biograficzna

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Sade, Donatien Alphonse Francois

Donatien-Alphonse-François de Sade ur. 2 czerwca 1740 w Paryżu, zm. 2 grudnia 1814 w Saint-Maurice – francuski pisarz, markiz. Od jego nazwiska pochodzi nazwa sadyzmu jednego z zaburzeń preferencji seksualnych. Był jedną z bardziej kontrowersyjnych postaci epoki ancien régime – czasów monarchii i rewolucji francuskiej. Ponad połowę swojego życia spędził na wygnaniu lub w więzieniu, był libertynem propagującym życie w zgodzie ze skrajnie pojmowaną wolnością jednostki będącą jego zdaniem ponad moralnością, prawem czy religią. Wolność tę miałoby się osiągnąć poprzez [>>] podążanie za wszelkimi pragnieniami i instynktami. W latach 1795–1800 był jednym z najbardziej poczytnych pisarzy paryskich, a w ciągu następnych dziesięciu lat zatarto po nim niemal wszystkie ślady istnienia. W swoich dziełach starał się wniknąć w głąb umysłu człowieka i odkryć jego pierwotne instynkty, czasowo zdaniem autora wytłumione przez bariery kulturowe. W jego dziełach na pierwszym planie są hańba, okrucieństwo, zbrodnia. De Sade przedstawia przemoc jako źródło przeżyć o charakterze seksualnym. Dzieła: Filozofia w buduarze Sto dwadzieścia dni Sodomy Justyna czyli nieszczęścia cnoty Julietta – powodzenie występku Zbrodnie miłości Dialog między księdzem a umierającym Journal Dziennik, rękopis, 1777–1790, 13 tomów, do 1939 zachowanych 11, prawdopodobnie zniszczony w 1942; Dialogue entre un prêtre et un moribond Dialog pomiędzy księdzem a umierającym, dialog, 12 lipca 1782; „Prawda” poemat antykościelny; Les 120 journées de Sodome ou l’école du libertinage 120 dni Sodomy czyli szkoła libertynizmu, rękopis, 27 listopada 1785, niedokończony; Le misanthrope par amour ou Sophie et Desfrancs Mizantrop z miłości, dramat, 1790; Jeanne Laisne, dramat; Oxtiern, ou les malheurs du libertinage Oxtiern, nieszczęścia libertynizmu, dramat, 22 października 1791, teatr Molière’a; Le Suborneur �?apówkarz, dramat, 5 marca 1792, Teatr Włoski, Paryż; La Nouvelle Justine, ou Les Malheurs de la vertu, 1799; Les crimes de l’amour Zbrodnie miłości, zbiór nowel zebranych „Eugenia de franval” i „Florville i Courval, czyli fatalizm” i opatrzonych tym tytułem przez Tadeusza Żeleńskiego Boya, 1800.

Źródło: Wikipedia