Biblioteka Publiczna

Oparzenie

Autor: Aksënov, Vasilij Pavlovič

Notka biograficzna

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Aksënov, Vasilij Pavlovič

Wasilij Pawłowicz Aksionow ur. 20 sierpnia 1932 w Kazaniu, Tatarska ASRR, zm. 6 lipca 2009 w Moskwie, Rosja – rosyjski i amerykański pisarz, dramaturg filmowy, scenarzysta. Syn pisarki Jewgieniji Giznburg. W 1956 r. ukończył studia na 1. Leningradzkim Instytucie Medycznym i zgodnie z nakazem pracy miał być lekarzem na statkach żeglugi wielkiej. Ostatecznie pracy tej nie otrzymał, gdyż pomimo zrehabilitowania w tym czasie obojga jego rodziców nie zostało mu przyznane zezwolenie na wyjazdy zagraniczne. Zamiast tego został lekarzem ds. kwarantanny na północy ZSRR, w Karelii, później [>>] w porcie handlowym w Leningradzie oraz w szpitalu gruźliczym w Moskwie są źródła mówiące o tym, że był konsultantem w Moskiewskim Instytucie Naukowo-Badawczym Gruźlicy. Pracując jako lekarz Aksionow zaczął pisać opowiadania. W 1956 spotkał się z Władimirem Pomierancewem, który uznał kilka z jego utworów za interesujące i przekazał je Walentinowi Katajewowi, redaktorowi naczelnemu młodzieżowego miesięcznika Junost. Katajew skierował do publikacji w 1958 dwa opowiadania: „Pochodnie i drogi” oraz „Półtorej jednostki lekarskiej”. W 1960 roku ukazuje się w Junosti napisana rok wcześniej opowieść według T. Klimowicza powieść o młodych lekarzach pod tytułem „Koledzy” Коллеги autorstwa Aksionowa. Utwór zwrócił uwagę krytyki literackiej i odniósł sukces czytelniczy, a wkrótce został uznany za prekursora rosyjskiej prozy młodzieżowej. W następnym roku w tym samym miesięczniku – pisarz był już w tym czasie członkiem jego redakcji – opublikowano powieść „Gwiezdny bilet” o przedstawicielach pokolenia – nazywanych w prasie komsomolskiej bikiniarzami stiliagami – moskiewskiego festiwalu młodzieży i studentów. Oba utwory były napisane stylem spowiedzi i korzystały ze slangu młodzieży rosyjskiej początku lat 60. XX wieku. W związku z nimi pojawił się termin sześćdziesiątnicy użyty przez krytyka Stanisława Rassadina. Kolejne utwory Aksionowa były nadal publikowane w Junosti. Od połowy dekady w jego utworach zaczęły pojawiać się elementy absurdu, groteski, surrealizmu, baśni i fantastyki.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wasilij_Aksionow

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: