Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 8
Aleje Niepodległości 19
tel. 22 848 95 87
Dostępna na zamówienie
Sygnatura: Magazyn: 82-6 Listy polskie
Numer inw.: 5042
Pozycja niedostępna
Notka biograficzna:
Wybicki, Józef
Józef Rufin Wybicki herbu Rogala ur. 29 września 1747 w Będominie, zm. 10 marca 1822 w Manieczkach – polski pisarz i polityk, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1780 roku[1], napisał słowa Pieśni Legionów Polskich we Włoszech – późniejszego polskiego hymnu narodowego Mazurka Dąbrowskiego.
Z wykształcenia prawnik, działalność polityczną rozpoczął w wieku 20 lat jako poseł na sejm w I Rzeczypospolitej. Jego protest przeciw wszystkim aktom Sejmu Repninowskiego uznawany jest za jedną z ostatnich prób pozytywnego zastosowania liberum veto. Uczestnik konfederacji [>>] barskiej, na polecenie dowództwa konfederacji jeździł z poufnymi misjami do krajów europejskich. Reformator praw w Polsce przedrozbiorowej. Przystąpił do konfederacji targowickiej, potem był uczestnikiem insurekcji kościuszkowskiej. Długoletni współpracownik oraz przyjaciel gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, z którym wziął udział w wyprawie na pomoc powstańcom w Wielkopolsce w 1794, a później współdziałał w Legionach Polskich we Włoszech, w których powstanie w 1797 miał znaczący wkład. Podczas wizyty w obozie legionów we Włoszech w 1797 stworzył słowa pieśni, która stała się później polskim hymnem narodowym – Mazurka Dąbrowskiego. Uczestnik wojen napoleońskich, w 1807 roku przyczynił się do utworzenia Księstwa Warszawskiego, którego był jednym z czołowych polityków. Podczas wojny polsko-austriackiej w 1809 organizował obronę Wielkopolski przed wojskami nieprzyjaciela. Po kongresie wiedeńskim współtworzył Królestwo Polskie. Senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego od 1807 roku, senator-wojewoda Królestwa Polskiego od 1815[2], prezes Sądu Najwyższego Królestwa Polskiego w latach 1817–1820, odznaczony Orderem Orła Białego 1807, Orderem Świętego Stanisława 1793, Orderem Legii Honorowej 1807[3]. Autor wspomnień, wielu pism politycznych i utworów literackich dramatów, librett operowych, komedii, wierszy, z których w powszechnej świadomości Polaków zachował się jedynie Mazurek Dąbrowskiego.
Źródło: Wikipedia
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
