Notka biograficzna:
Kessler, Leo
Charles Whiting ur. 18 grudnia 1926 w Yorku, zm. 24 lipca 2007 – brytyjski pisarz, historyk i germanista, autor ponad 350 książek, w tym pisanych pod pseudonimami Leo Kessler, Duncan Harding, John Kerrigan i Klaus Konrad.
Był wychowankiem prestiżowej Nunthorpe Grammar School. W 1942 roku ochotniczo zaciągnął się do armii, ukrywając, że ma jedynie 16 lat. Walczył w 52. Pułku Zwiadowczym i już w wieku 18 lat został sierżantem. W czasie służby we Francji, Holandii, Belgii i Niemczech często był świadkiem spięć między brytyjskimi i amerykańskimi dowódcami, o czym później [>>] wielokrotnie pisał w swoich książkach.
Po wojnie został w Niemczech, gdzie ukończył korespondencyjnie szkołę średnią i uczył angielskiego. Następnie wrócił do Anglii, by studiować historię i germanistykę na Uniwersytecie w Leeds. W czasie studiów dorabiał, pracując jako tłumacz dla jednej z niemieckich fabryk, a także pisząc dla magazynu "Time", "International Review of Linguistics", magazynu "Soldier" i "Playboya".
Na trzecim roku studiów wydał swoją pierwszą książkę, The Frat Wagon 1954. W ciągu następnych czterech lat napisał trzy thrillery wojenne: Lest I Fall 1956, Journey to No End 1957 i The Mighty Fallen 1958. Za Lest I Fall Whiting dostał nagrodę the George Dowty Prize na Cheltenham Literature Festival w 1956 roku, co pozwoliło mu pojechać na studia do USA. Tam podpisał kontrakt z Uniwersytetem Marylandu, dla którego zaczął prowadzić studia dyplomowe dla amerykańskich żołnierzy stacjonujących w Europie. Uczył historii wojskowej i strategii wojskowej w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Turcji i Włoszech. W czasie tej pracy poznał swoją pierwszą żonę, Irmę. Na początku lat 70. Whiting przestał uczyć, osiadł z żoną w Belgii i w pełni poświęcił się pisaniu.
Sam określał swoje książki przygodowe jako „Pif-paf, krew i strach” Bang-bang, thrills-and-spills, dzięki temu jednak, że świetnie się sprzedawały, mógł pozwolić sobie na pisanie mniej dochodowych, ale ważniejszych dla niego książek należących do literatury faktu. Najbardziej znane z nich to York Blitz wydane również jako Fire Over York o zbombardowaniu Yorku przez Niemców w kwietniu 1942 oraz kontrowersyjna książka o tym, jak Ernest Hemingway przeżył II wojnę światową – „Hemingway idzie na wojnę”. Whiting najbardziej dumny był z książki napisanej z innym byłym żołnierzem, Erikiem Taylorem, „Fighting Tykes” – nieoficjalnej historii pułków z Yorkshire walczących w II wojnie światowej.
W sumie, między rokiem 1960 a 2007, Charles Whiting napisał ponad 350 książek, w tym 70 książek, które zaliczyć można do literatury faktu.
Whiting zmarł 24 lipca 2007 roku, pozostawiając swojego syna, Juliana, z małżeństwa z Irmą zmarłą w 2001 roku oraz drugą, poślubioną w 2005 roku, żonę, Gill Tidmus.
Źródło: pl.wikipedia
