Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej, od 1855 przebywał w Warszawie, gdzie 1866–71 studiował w Szkole Głównej Warszawskiej, potem na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim nie złożył jednak egzaminu końcowego. W 1872–87 współpracował z prasą warszawską różnych orientacji. Początkowo pozostawał pod wpływami pozytywizmu, w latach 80. zbliżył się do obozu konserwatywnego. W 1876–78 przebywał w Stanach Zjednoczonych, później — we Francji. Pod koniec 1879 wrócił do Warszawy, 1882–87 redagował „Słowo”. Wiele czasu spędził za granicą, najpierw opiekując [>>] się chorą żoną, Marią z Szetkiewiczów, potem lecząc się w uzdrowiskach austriackich, włoskich i francuskich. W 1886 odbył podróż do Stambułu i Grecji, 1888 — do Hiszpanii, 1891 — do Egiptu i Zanzibaru. Przebywając w kraju, najchętniej odwiedzał Zakopane. W 1914, po wybuchu I wojny światowej, wyjechał do Szwajcarii i osiadł w Vevey, gdzie 15 XI 1916 zmarł i został pochowany; jego prochy, sprowadzone 1924 do Warszawy, zostały złożone w podziemiach katedry Św. Jana. Sienkiewicz Henryk, pseud. Litwos, ur. 5 V 1846, Wola Okrzejska Podlasie, zm. 15 XI 1916, Vevey k. Lozanny, pisarz, publicysta, działacz społeczny, autor Trylogii.
Korespondencja z synem jest nader skąpa, obejmuje zaledwie 66 listów, co wynika z awersji Henryka Józefa do odpisywania. Nie był on odpowiednim partnerem do wymiany myśli, kilka więc listów zaadresowanych do Henryka Józefa odnosi się do obojga dzieci, gdyż tylko na Dzinkę mógł Sienkiewicz liczyć przy wymianie listów. Dopełnieniem [...]
Raj utracony to jeden z najwybitniejszych poematów epickich nowożytnego świata, którego przedmiotem są: powstanie świata, pochodzenie dobra i zła oraz dzieje stworzenia i upadku człowieka, ukazał się w Anglii w 1667 roku. Raj utracony to poemat w dwunastu księgach, przedstawiający dzieje świata od momentu powstania Szatana z upadku, po [...]