Biblioteka Publiczna

Ostatnia brygada

Autor: Dołęga-Mostowicz, Tadeusz

Notka biograficzna

Mroczny obraz elit politycznych i gospodarczych pierwszych lat II Rzeczypospolitej. Zamiast ofiarnej pracy dla umacniania zdobytej po latach niepodległości na plan pierwszy wybija się egoizm, cynizm, bezwzględne wykorzystywanie własnej pozycji dla prywatnych celów. W to środowisko wkracza Andrzej Dowmunt, młody, przeniknięty pragnieniem uczciwej pracy przemysłowiec. Zdobytym podczas pobytu w Afryce kapitałem pragnie uzdrowić podupadły

polski przemysł. Ku swemu zaskoczeniu spostrzega, że otaczają go szalbierze, szpiedzy, konfidenci, a przede wszystkim członkowie,,ostatniej brygady - bezwzględni karierowicze, dorabiający sobie rzekomą legionową przeszłość, po to, aby znaleźć się w obozie władzy. Na dodatek bohater książki wikła się w skomplikowane relacje uczuciowe i erotyczne z żoną bankiera, która jest agentką sowieckiego wywiadu, z dwiema arystokratkami, także z odnalezioną po latach pierwszą studencką miłością. Czy odniesie sukces w walce z bezwzględną konkurencją Czy jego problemy osobiste znajdą szczęśliwe rozwiązanie Czy pośród,,zgrai wilków tamtej Polski spotka ludzi podobnych sobie ?

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Dołęga-Mostowicz, Tadeusz

Tadeusz Dołęga-Mostowicz ur. 10 sierpnia 1898 w folwarku Okuniewo koło Głębokiego, zm. 20 września 1939 w Kutach – polski pisarz, prozaik, scenarzysta i dziennikarz. Jego najbardziej znaną powieścią jest Kariera Nikodema Dyzmy 1932, kilkakrotnie zekranizowana, m.in. jako serial telewizyjny o tym samym tytule. Syn Stefana i Stanisławy z Popowiczów[3]. W 1915 ukończył gimnazjum w Wilnie, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Kijowie. Należał w tym czasie do konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1917 przerwał studia i wyjechał do Warszawy, [>>] gdzie zaciągnął się ochotniczo do wojska. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1922–1926 był współpracownikiem, a następnie redaktorem dziennika „Rzeczpospolita”, wówczas związanego z chadecją; jako felietonista używał wtedy pseudonimu C. hr. Zan. Jego antysanacyjne felietony padały ofiarą cenzury. W publicystyce poruszał m.in. drażliwe politycznie sprawy: aresztowania gen. Juliusza Malczewskiego, zaginięcia gen. Włodzimierza Zagórskiego i pobicia posła Jerzego Zdzi wskiego.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: