Biblioteka Publiczna

Przyszłem : czyli, jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy

Autor: Głowacki, Janusz

Notka biograficzna

O pisaniu i o kręceniu, o Wajdzie i o Wałęsie, o Polakach i o Polsce. Czarny humor miesza się w tej opowieści z czarną rzeczywistością, tragedia z groteską, prawda z fikcją, a PRL z wolną Polską. Mieszanka piorunująca. Warto porównać z filmem. ?Chciałem wyjaśnić, że piszę tę książkę głównie ze skąpstwa, bo ze dwadzieścia scen, co je napisałem, i parę

pomysłów do filmu nie weszło. A ja niektóre lubię, czyli jak mają zginąć na zawsze, to je lepiej zapiszę. Z żadnego tam żalu, goryczy albo żądzy odwetu, boby to było śmieszne. Podobno Harold Pinter, jak chciał się zemścić na żonie za to, że go zdradza, zerżnął jej kochanka. Ja nie mam takich możliwości.? Fragment książki

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Głowacki, Janusz

Janusz Andrzej Głowacki ur. 13 września 1938 w Poznaniu, zm. 19 sierpnia 2017 w Egipcie – polski prozaik, dramaturg, scenarzysta, felietonista i eseista. W młodości był związany ze Studenckim Teatrem Satyryków, gdzie wystąpił w programie Czarna przegrywa czerwona wygrywa 1956 w reżyserii Jerzego Markuszewskiego i Wojciecha Solarza. Studiował aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie i historię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1961 ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.Zadebiutował w 1960 w „Almanachu Młodych” opowiadaniem pod [>>] tytułem „Na plaży”, w 1964 rozpoczął współpracę z czasopismem „Kultura”, gdzie zwrócił na siebie uwagę jako autor błyskotliwych opowiadań i felietonów. Publikacje te złożyły się na zbiory Wirówka nonsensu 1968 i Nowy taniec la-ba-da 1970.Na przełomie lat 60. i 70. rozpoczął aktywną działalność jako scenarzysta. W 1969 powstał film Andrzeja Wajdy Polowanie na muchy, do którego Głowacki napisał scenariusz. Jednak prawdziwym sukcesem okazał się dopiero obraz stworzony we współpracy z Markiem Piwowskim pt. Rejs. Ponadto napisał scenariusze do filmów Trzeba zabić tę miłość 1972 Janusza Morgensterna, Choinka strachu 1982 Tomasza Lengrena, Wałęsa. Człowiek z nadziei 2013 Andrzeja Wajdy. Pisał dialogi do filmu Jej portret 1974 Mieczysława Waśkowskiego, wspólnie z �?ukaszem Zadrzyńskim był scenarzystą Billboardu 1998. Wspólnie z Pawłem Pawlikowskim był scenarzystą Zimnej wojny 2018, która znalazła się w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Film zdobył w Cannes nagrodę dla najlepszego reżysera, którą Paweł Pawlikowski dedykował Januszowi Głowackiemu.Do 1981 publikował felietony w warszawskiej „Kulturze”. Na kilka dni przed ogłoszeniem stanu wojennego, Głowacki wyjechał na premierę swojej sztuki Kopciuch w Royal Court Theatreang. w Londynie, po 13 grudnia 1981 zdecydował się pozostać za granicą. Osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie rozwinął swoją twórczość dramatopisarską i współpracował między innymi z Polskim Instytutem Teatralnym w Nowym Jorku. Utworem, który zwrócił uwagę amerykańskich środowisk teatralnych była sztuka Polowanie na karaluchy 1986. Największym sukcesem dramaturgicznym okazała się Antygona w Nowym Jorku 1992, dramat z dużym powodzeniem wystawiany był w teatrach w USA i w Europie.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Janusz_G%C5%82owacki

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: