Biblioteka Publiczna

Psychopatologia życia codziennego ; Marzenia senne

Tutył oryginału : "Zur Psychopatologie des Alltagslebens (Über Vergessen, Versprechen, Vergreifen, Aberglaube und Irrtum)".
Tytuł oryginału : "Über den Traum ".

Autor: Freud, Sigmund

Notka biograficzna

Nie ulega wątpliwości, że rozwijana przez Zygmunta Freuda psychoanaliza była i jest wielkim wydarzeniem w historii psychologii, a jej znaczenie wykracza poza granice tej nauki. Materiałem empirycznym, który buduje freudowską koncepcję człowieka, są dane pochodzące z czterech obszarów zjawisk - czynności pomyłkowych, zapominania, marzeń sennych i nerwic. Im właśnie autor poświęcił obie prace prezentowane w

tym tomie.Czynności pomyłkowe obejmują przejęzyczenia, błędne odczyty napisów, uproszczenia przedmiotów itp., znane każdemu z życia codziennego. Analiza tych przypadków prowadzi niezbicie - zdaniem autora - do ciemnych dziedzin życia psychicznego, takich jak: nikczemna zazdrość, wspomnienia seksualne z dzieciństwa czy aktualne zakazane życzenia seksualne, pragnienia ambicjonalne, niszczycielskie, nadmierne ambicje itp.Drugi obszar zjawisk opisanych przez autora to zapominanie. Freud był przekonany, że jest ono dowodem istnienia stłumionych, wypartych ze świadomości treści dążących do ujawnienia się, jeżeli tylko zaistnieją korzystne po temu okoliczności. Może to nastąpić nawet po wielu latach od czasu stłumienia.Kolejna grupa to marzenia senne, które stanowią - według Freuda - kopalnię materiału dowodowego na rzecz koncepcji psychoanalitycznej, są wytworem własnej psychicznej aktywności śniącego, realizacją życzeń o silnym ładunku emocjonalnym. W marzeniu sennym autor wyróżnia treść jawną i myśli utajone, podkreślając sens istnienia tych drugich.Czwartym obszarem poszukiwań Freuda są nerwice, czyli natręctwa, lęki (np. ciemności, otwartej przestrzeni) i in., które - według autora - są zjawiskami czysto psychicznymi, pozostają w ścisłym związku z przeżyciami człowieka. Objaw nerwicy powstaje w momencie, gdy pewne procesy psychiczne, zamiast rozwinąć się w procesy świadome, ukierunkowane w określony sposób, nie dojdą do świadomości, zostaną zakłócone w swej samorealizacji, to następuje szczególne ich przekształcenie, w wyniku, którego z elementów nieświadomych powstaje objaw nerwicy.Freud był pierwszym psychologiem, który podjął w szerokim zakresie problematykę osobowości jako struktury sterującej całokształtem życia człowieka. Był też jednym z pierwszych, którzy wyeksponowali wielkie znaczenie okresu dzieciństwa dla indywidualnego rozwoju każdego człowieka.Nie ulega wątpliwości, że rozwijana przez Zygmunta Freuda psychoanaliza była i jest wielkim wydarzeniem w historii psychologii, a jej znaczenie wykracza poza granice tej nauki. Materiałem empirycznym, który buduje freudowską koncepcję człowieka, są dane pochodzące z czterech obszarów zjawisk - czynności pomyłkowych, zapominania, marzeń sennych i nerwic. Im właśnie autor poświęcił obie prace prezentowane w tym tomie.Czynności pomyłkowe obejmują przejęzyczenia, błędne odczyty napisów, uproszczenia przedmiotów itp., znane każdemu z życia codziennego. Analiza tych przypadków prowadzi niezbicie - zdaniem autora - do ciemnych dziedzin życia psychicznego, takich jak: nikczemna zazdrość, wspomnienia seksualne z dzieciństwa czy aktualne zakazane życzenia seksualne, pragnienia ambicjonalne, niszczycielskie, nadmierne ambicje itp.Drugi obszar zjawisk opisanych przez autora to zapominanie. Freud był przekonany, że jest ono dowodem istnienia stłumionych, wypartych ze świadomości treści dążących do ujawnienia się, jeżeli tylko zaistnieją korzystne po temu okoliczności. Może to nastąpić nawet po wielu latach od czasu stłumienia.Kolejna grupa to marzenia senne, które stanowią - według Freuda - kopalnię materiału dowodowego na rzecz koncepcji psychoanalitycznej, są wytworem własnej psychicznej aktywności śniącego, realizacją życzeń o silnym ładunku emocjonalnym. W marzeniu sennym autor wyróżnia treść jawną i myśli utajone, podkreślając sens istnienia tych drugich.Czwartym obszarem poszukiwań Freuda są nerwice, czyli natręctwa, lęki (np. ciemności, otwartej przestrzeni) i in., które - według autora - są zjawiskami czysto psychicznymi, pozostają w ścisłym związku z przeżyciami człowieka. Objaw nerwicy powstaje w momencie, gdy pewne procesy psychiczne, zamiast rozwinąć się w procesy świadome, ukierunkowane w określony sposób, nie dojdą do świadomości, zostaną zakłócone w swej samorealizacji, to następuje szczególne ich przekształcenie, w wyniku, którego z elementów nieświadomych powstaje objaw nerwicy.Freud był pierwszym psychologiem, który podjął w szerokim zakresie problematykę osobowości jako struktury sterującej całokształtem życia człowieka. Był też jednym z pierwszych, którzy wyeksponowali wielkie znaczenie okresu dzieciństwa dla indywidualnego rozwoju każdego człowieka.Nie ulega wątpliwości, że rozwijana przez Zygmunta Freuda psychoanaliza była i jest wielkim wydarzeniem w historii psychologii, a jej znaczenie wykracza poza granice tej nauki. Materiałem empirycznym , który buduje freudowską koncepcję człowieka, są dane pochodzące z czterech obszarów zjawisk - czynności pomyłkowych, zapominania, marzeń sennych i nerwic. Im właśnie autor poświęcił obie prace prezentowane w tym tomie. Czynności pomyłkowe obejmują przejęzyczenia, błędne odczyty napisów, uproszczenia przedmiotów itp., znane każdemu z życia codziennego. Analiza tych przypadków prowadzi niezbicie - zdaniem autora - do ciemnych dziedzin życia psychicznego, takich jak: nikczemna zazdrość, wspomnienia seksualne z dzieciństwa czy aktualne zakazane życzenia seksualne, pragnienia ambicjonalne, niszczycielskie, nadmierne ambicje itp. ...Freud był pierwszym psychologiem, który podjął w szerokim zakresie problematykę osobowości jako struktury sterującej całokształtem życia człowieka. Był też jednym z pierwszych, którzy wyeksponowali wielkie znaczenie okresu dzieciństwa dla indywidualnego rozwoju każdego człowieka.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Freud, Sigmund

Sigmund Freud ur. jako Sigismund Schlomo Freud 6 maja 1856 w Příborze, zm. 23 września 1939 w Londynie – austriacki lekarz żydowskiego pochodzenia, neurolog, twórca psychoanalizy. Od 1938 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Mimo że Freud nie był filozofem w ścisłym tego słowa znaczeniu, jego koncepcje funkcjonowania umysłu ludzkiego, odrzucające racjonalność ludzkich wyborów i zachowań na rzecz czynników irracjonalnych i emocjonalnych, wywarły ogromny wpływ na filozofów, uczonych i artystów przełomu XIX i XX wieku. Ma też ogromny, wciąż żywy, wpływ na nauki o kulturze, religioznawstwo [>>] i inne nauki społeczne. Najważniejsze prace chronologicznie: Die Traumdeutung, 1900 Objaśnianie marzeń sennych Zur Psychopathologie des Alltagslebens, 1901 Psychopatologia życia codziennego Drei Abhandlungen zur Sexualtheorie, 1905 Trzy rozprawy z teorii seksualnej Der Witz und seine Beziehung zum Unbewuβten, 1905 Dowcip i jego stosunek do nieświadomości Über Psychoanalyse, 1910 O psychoanalizie; pięć odczytów wygłoszonych na uroczystość jubileuszu założenia Clark University Totem und Tabu, 1913 Totem i Tabu [1] Vorlesungen zur Einführung in die Psychoanalyse, 1917 Wstęp do psychoanalizy Das Ich und das Es, 1923 Ego i id Neue Folge der Vorlesungen zur Einführung in die Psychoanalyse, 1933 Wykłady ze wstępu do psychoanalizy. Nowy cykl Abriss einer Psychoanalyse, 1939 Zarys psychoanalizy; dzieło niedokończone Das Unbehagen in der Kultur Dyskomfort w kulturze [2] Der Mann Moses und die monotheistische Religion Człowiek imieniem Mojżesz a religia monoteistyczna.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: