Biblioteka Publiczna

Księga strachów

Autor: Nienacki, Zbigniew

Notka biograficzna

Księga strachów (w późniejszych wydaniach Pan Samochodzik i dziwne szachownice) - powieść dla młodzieży autorstwa Zbigniewa Nienackiego, wydana po raz pierwszy w roku 1967. Utwór wchodzi w skład cyklu Pan Samochodzik, opisującego przygody historyka sztuki - detektywa noszącego to przezwisko. Akcja powieści rozpoczyna się pod koniec lipca 1963 roku, gdy z obozu harcerskiego powracają trzej młodzi przyjaciele Pana Samochodzika -

Wilhelm Tell, Sokole Oko i Wiewiórka i trwa do 8 sierpnia 1963[1]. Harcerze przywożą ze sobą tytułową Księgę Strachów, która służy do starej harcerskiej zabawy: od miejscowej ludności druhowie zbierają legendy na temat miejsc, w jakich rzekomo straszy, a później wybierają się do nich nocą i po sprawdzeniu bezzasadności obaw stawiają tabliczki z napisem "Sprawdzono. Strachów nie ma". W trakcie podobnej akcji w ruinach obserwatorium astronomicznego Wiewiórka traci nagle przytomność a po jej odzyskaniu odnajduje tajemniczą metalową tulejkę, w której Pan Samochodzik, rozpoznaje łuskę pistoletu gazowego. Postanawia spędzić urlop w okolicy miejsca zdarzenia i zbadać całą sprawę, nie chce jednak mieszać w tę niebezpieczną przygodę młodych przyjaciół. Wkrótce okazuje się, że wydarzenia w Jasieniu mają związek z poszukiwaniami pamiętnika niemieckiego zbrodniarza wojennego Konrada von Haubitz. Głównym miejscem akcji jest fikcyjna miejscowość Jasień nad jeziorem o tej samej nazwie położna na terenie Pojezierza Myśliborskiego.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Nienacki, Zbigniew

Zbigniew Nienacki, właściwie Zbigniew Tomasz Nowicki ur. 1 stycznia 1929 w �?odzi, zm. 23 września 1994 w Morągu – polski pisarz i dziennikarz. Największą sławę przyniosła mu seria powieści dla młodzieży o przygodach Pana Samochodzika, muzealnika-detektywa. Opinię pisarza kontrowersyjnego i niestroniącego od erotyki zawdzięcza powieściom dla dorosłych, między innymi Raz w roku w Skiroławkach oraz powieści historycznej Dagome iudex. Syn Jana i Cecylii z Daneckich. Ojciec był urzędnikiem, a matka nauczycielką. W 1940 został przez Niemców wraz z rodziną wysiedlony do Słupi [>>] Skierniewickiej, pracował fizycznie. Po wojnie powrócił z rodziną do �?odzi i w styczniu 1945 do przedwojennego mieszkania. Niebawem rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym nr 3. Zadebiutował w wieku 17 lat. W 1946 napisał pierwszą powieść dla młodzieży Związek poszukiwaczy skarbów, która była drukowana w odcinkach w tygodniku Przyjaciel. Drukował też wiersze w Kuźnicy i w Szpilkach. W 1948 ukończył szkołę i wyjechał do Szklarskiej Poręby, gdzie krótko pracował jako wychowawca w domu Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. W tym samym roku rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w �?odzi. Rok później otrzymał stypendium i zaczął studiować scenopisarstwo w Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie. Ze studiów w Moskwie usunięto go karnie do Polski w 1950, za czyn opisany jako „postawa antystalinowska”. Wtedy wstrzymano druk w „Czytelniku” jego pierwszej książki Chłopcy, pisarza usunięto ze studiów, a ojca wyrzucono z pracy.

Źródło: pl.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: