Biblioteka Publiczna

Interpretacja i nadinterpretacja

Podst. tł.: "Interpretation and overinterpretation ".

Autor: Eco, Umberto

Notka biograficzna

Czy utwory literackie naprawdę stwarzają czytelnikom nieograniczone możliwości interpretacji? A może w naszych odczytaniach powinniśmy jednak zachować zdrowy rozsądek? Umberto Eco - światowej sławy powieściopisarz i znakomity semiotyk - przedstawia swoje poglądy na temat dopuszczalnych granic interpretacji dzieła literackiego. We wnikliwych i dowcipnych wywodach sięga po różne przykłady - od Dantego i Joyce`a po

Chomsky`ego i Derridę. W kolejnych tekstach Interpretacji i nadinterpretacji dyskusję z nim podejmują czołowi przedstawiciele światowej filozofii, teorii literatury i krytyki literackiej: Richard Rorty, Jonathan Culler i Christine Brooke-Rose, którym Eco na koniec błyskotliwie odpowiada. Książka ta pokazuje Eco nie tylko jako wybitnego teoretyka literatury, ale daje nam również wyjątkową okazję podpatrzenia go w roli pisarza. Jako królik doświadczalny i naukowiec w jednej osobie? bada bowiem własne reakcje na interpretacje dwóch jego powieści - Imienia róży i Wahadła Foucaulta.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Eco, Umberto

Umberto Eco /um�?bɛrto �?ɛ�?ko/; ur. 5 stycznia 1932 w Alessandrii, zm. 19 lutego 2016 w Mediolanie – włoski semiolog, filozof, bibliofil i mediewista, powieściopisarz, autor felietonów i esejów. Sławę przyniosła mu powieść Imię róży 1980, dzieło łączące w sobie elementy semiotyki, badań biblijnych, analizy kultury średniowiecza i teorii literatury. Jego kolejne powieści, m.in. Wyspa dnia poprzedniego 1994 i Cmentarz w Pradze 2010, także stały się światowymi bestsellerami. Eco pisał także prace naukowe, książki dla dzieci i młodzieży, oraz eseje na temat teorii [>>] literatury, świata współczesnego, kondycji współczesnych mediów i nauki. Był profesorem na Uniwersytecie we Florencji oraz na Uniwersytecie w Bolonii. Zajmował się semiotyką/semiologią, procesami komunikacji i estetyką. Rozsławiła go twórczość beletrystyczna. Jego wielopłaszczyznowe i kunsztownie skonstruowane powieści mają cechy dzieła otwartego, stymulują odbiorcę do własnej interpretacji. Był także autorem felietonów, pierwotnie publikowanych w mediolańskim tygodniku „l’Espresso”, a następnie wydanych w zbiorach Zapiski na pudełku od zapałek.

Źródło: p.wikipedia.org

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: