...ostatniego tego lata

Za nami ostatni spacer z cyklu LATA Z BIBLIOTEKĄ w ramach obchodów stulecia powstania pierwszej publicznej wypożyczalni książek na Mokotowie 💯 Spacer już po raz drugi poprowadziła dla nas Dorota Ryst (Salon Literacki, Spacery Literackie po Warszawie i okolicach). Tym razem powędrowaliśmy przez ulice Starego Mokotowa i dowiedzieliśmy się: gdzie recytowano poemat o Leonidzie Breżniewie, kto wymyślił zakończenie „Ferdydurke”, gdzie mieszkała najsłynniejsza muza Skamandrytów, u kogo bywał na obiadach Franc Fiszer, gdzie zamieszkał ze swoją pierwszą żoną Władysław Broniewski, co robił w kinie „Moskwa” pewien Leon i w którym miejscu zaczęła się historia mokotowskiej biblioteki. Po drodze usłyszeliśmy też o Kaczmarskim, Gombrowiczu, Wańkowiczu, Czechowiczu, Nałkowskiej, Krzysztoniu, a nawet o krasnoludkach i Pomarańczowej Alternatywie📣

Dziękujemy serdecznie wszystkim, którzy pojawili się na naszych letnich spacerach. Było nam bardzo miło spędzić z Wami ten czas🥰

Wydarzenie organizowane było we współpracy z Urzędem Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy.

Tablica z pleksi zasłania naścienny malunek pomarańczowego krasnala na czarnej farbie, która to zamalowała biały symbol Solidarności Walczącej.

Grupa osób w letnich strojach stoi przed wejściem do budynku. W wejściu stoi przewodniczka, o czymś opowiadając.

Malunek na ścianie. Na białym tle gołąb trzyma w dziobie zawleczkę przytwierdzoną do granatu w kształcie jabłka.

Grupa ludzi stoi przed budynkiem z prawej. Przewodniczka opowiada o czymś. Z lewej widać parkujące samochody. W tle widać poprzecznie stojący kilkupiętrowy budynek.

Grupa ludzi stoi przed bramą budynku przy ulicy Rejtana 3. Przewodniczka opowiada o czymś. Brama to wysoka kuta żelazna ażurowa konstrukcja. U góry wejścia po obu stronach umieszczone są pomarańczowe twarze lwów z bardzo szeroko otwartymi paszczami.

Grupa osób w letnich strojach stoi przed wejściem do budynku w jasnym tynku. W wejściu stoi przewodniczka, o czymś opowiadając.

Tablica pamiątkowa z szarego marmuru. Na górze płaskorzeźba mężczyzny w starszym wieku. Pod spodem tekst: Melchior Wańkowicz; 1892 - 1974; pisarz, kronikarz losu polskiego; mieszkał w tym domu w latach 1958 - 1973.

Do ściany budynku przymocowano trzy jakby losowo przymocowane blachy w sinoniebieskiej tonacji. Krzywo przymocowana górna, częściowo przykryta środkową, jest całkowicie pusta. Na środkowej, prawie równoległej do poziomu, widnieją portrety kobiety i mężczyzny. Na dolnej, krzywo położonej tablicy widnieje tekst: W tym domu w latach 1976 - 1979 działał Salon Kultury Niezależnej prowadzony przez Annę Erdman i Tadeusza Walendowskiego promujący twórczość wolną od cenzury; bywalcy i przyjaciele.

Grupa ludzi stoi przed bramą budynku, na którym powieszono tablicę pamiątkową z Wańkowiczem. To jasno otynkowana fasada i bardzo duże witryny na parterze.

Grupa ludzi stoi przed nowocześnie wyglądającym budynkiem. Przewodniczka pokazuje zwiedzającym dawny wygląd tego fragmentu ulicy.

Tablica pamiątkowa z ciemnoszarego marmuru. Na górze płaskorzeźba mężczyzny w średnim wieku z batutą w ręku. Pod spodem tekst: Wybitny dyrygent Witold Rowicki w latach 1959 - 1989 mieszkał w tym domu.

Na budynku przymocowana jest tablica pamiątkowa z ciemnoszarego marmuru. Na górze płaskorzeźba mężczyzny w średnim wieku kapeluszu. Pod spodem tekst: W tym domu mieszkał w latach 1934 - 1939 pisarz Witold Gombrowicz 1904 - 1969. Pod budynkiem przewodniczka opowiada o czymś.

Trzy tablice pamiątkowe na cześć mieszczącej się tutaj szkoły mazowieckiej, jego dyrektora oraz na cześć szkoły Towarzystwa Ziemi Mazowieckiej, w której w czasie drugiej wojny światowej działali harcerze.

Grupa ludzi stoi przed budynkiem. Przewodniczka opowiada o czymś. Budynek obecnie należy do PKO Bank Polski. Duże witryny na parterze podzielone są białymi pseudokolumnami. Pierwsze piętro ma różowy tynk ze stylowy zaokrągleniami okien nad wejściem.

Grupa osób w letnich strojach stoi na chodniku przy rozległej ulicy. Z lewej widać fasadę jasnożółtego budynku przedwojennego. W tle po środku widać drzewa liściaste. Po prawej fragment budynku pomalowanego na fioletowo.