Biblioteka Publiczna

Żeby nie było śladów : sprawa Grzegorza Przemyka

"Sprawa Grzegorza Przemyka "

Autor: Łazarewicz, Cezary

Notka biograficzna

"Ludzie o miedzianym czole, utożsamiający milicję z władzą, postanowili poświęcić prawdę dla swoich doraźnych korzyści, skompromitować wymiar sprawiedliwości w Polsce cynicznymi manipulacjami, które będą kiedyś książkowym przykładem niesprawiedliwości" - to słowa matki Grzegorza Przemyka, świeżo upieczonego maturzysty, który w maju 1983 roku został śmiertelnie pobity

przez milicję. W czasie śledztwa i rozprawy władze PRL za wszelką ceną starały się odwrócić uwagę od milicjantów, próbując przerzucić odpowiedzialność na sanitariuszy i lekarzy. Cezary Łazarewicz szczegółowo opisuje historię Grzegorza Przemyka - od zatrzymania na placu Zamkowym po wydarzenia, które nastąpiły później. Pokazuje cynizm władz komunistycznych, zacierających ślady zbrodni, a także bezsilność władz III RP, którym nie udało się znaleźć i ukarać winnych. W opowieść o Przemyku autor wplata historie jego rodziców - poetki Barbary Sadowskiej i ojca Leopolda, przyjaciół, świadków jego pobicia czy sanitariuszy, niesłusznie oskarżanych o zabójstwo. Jednocześnie odkrywa kulisy działań władz i wpływ, jaki na tuszowanie sprawy wywarli między innymi Wojciech Jaruzelski, Czesław Kiszczak czy Jerzy Urban. To jedna z najgłośniejszych zbrodni lat osiemdziesiątych w PRL. W pogrzebie Przemyka wzięło udział kilkadziesiąt tysięcy ludzi, którzy z podniesionymi w znaku wiktorii dłońmi, w całkowitym milczeniu odprowadzali trumnę na Powązki. To również zbrodnia, która nie doczekała się sprawiedliwego wyroku.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Łazarewicz, Cezary

Cezary �?azarewicz ur. 6 lipca 1966 w Darłowie – polski dziennikarz prasowy i publicysta. Absolwent szkoły średniej w Zespole Szkół Morskich w Darłowie. W połowie lat 80. zaangażował się w działalność pacyfistycznego i opozycyjnego Ruchu Wolność i Pokój. Zajmował się dystrybucją pism drugiego obiegu, redagował prasę podziemną „Ucho”, „Rewers”. Po przemianach politycznych organizował „Gazetę Obywatelską”. Wstąpił do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Od 1991 publikował w „Gazecie Wyborczej”, był dyrektorem szczecińskiego Radia na Fali i dziennikarzem [>>] „Przekroju”. Od 2007 związany z „Polityką” jako publicysta działu krajowego, następnie z „Newsweekiem” i z „Wprost”. W 2015 dołączył do redakcji portalu Wirtualna Polska. W tym samym roku wydał książkę Elegancki morderca, przedstawiającą historię polskiego seryjnego mordercy Władysława Mazurkiewicza. W 2009 nominowany do nagrody dziennikarskiej MediaTory w jednej z kategorii. W 2016 został laureatem tej nagrody w kategorii ObserwaTOR. W 2014 przegrał prawomocnie proces ze Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, który wytoczył organizacji po przyznaniu mu nominacji do Hieny Roku za artykuł o relacjach Jarosława i Lecha Kaczyńskiego z ich ojcem Rajmundem pt. Rajmund Kaczyński. Ojciec braci. Laureat nagród: Książka Historyczna Roku z 2016 oraz Nagrody Literackiej „Nike” z 2017 za książkę Żeby nie było śladów. Książka ta została również nominowana do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego 2017. Publikacje książkowe Zapraszamy do Trójki Agora, 2012 Kafka z Mrożkiem. Reportaże pomorskie Obok, 2012 Sześć pięter luksusu. Przerwana historia Domu Braci Jabłkowskich Znak, 2013 Elegancki morderca W.A.B., 2015 Żeby nie było śladów Czarne, 2016 Tu mówi Polska. Reportaże z Pomorza Czarne, 2017 Koronkowa robota. Sprawa Gorgonowej Czarne, 2018 1968. Czasy nadchodzą nowe współautor: Ewa Winnicka, Agora, 2018 Nic osobistego. Sprawa Janusza Walusia Sonia Draga Post factum, 2019

Źródło: pl.wikipedia

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: